Kâr amacı gütmeyen engelli kuruluşunun en son araştırması, tüm moda perakendecilerinin neredeyse dörtte birinin basamaksız erişime sahip olmadığını ve sadece 10%'nin sağır müşterilere yardımcı olmak için işitme halkaları sunduğunu ortaya koyuyor.

Sonuçlar, 2014 yılında gerçekleştirilen daha geniş kapsamlı bir anketle karşılaştırıldığında, öncekine benzer veya yer yer daha düşük bir performans göstermektedir.

It’s been two years since DisabledGo shocked the government with evidence that highlighted the inaccessibility of the British High Street for devre dışı people.

2014 yılında erişilebilirlik bilgisi sağlayıcıları 25.000'den fazla mağaza ve restoranı bizzat ziyaret etmiştir. Bu, Birleşik Krallık'ta türünün en büyük değerlendirmelerinden biriydi.

Ancak 2017'ye geldiğimizde, 1.295 moda perakendecisinin en son fotoğrafı pek bir şeyin değişmediğini gösteriyor.

DisabledGo.com'un yönetici direktörü Anna Nelson bulgularla ilgili olarak şunları söyledi: "ilerleme yavaş oldu".

"Anketin son iki yılda iyileşme göstereceğini umuyorduk, ancak ne yazık ki durum böyle değil."

Bu hafta BBC'nin Engellilik Çalışmaları haftasının bir parçası olarak engellilik ve moda endüstrisini inceliyorum ve bu özel rakamlar bana verildi.

DisabledGo'nun ziyaret ettiği 1.295 moda perakendecisinden 60%'den fazlası personeline herhangi bir engellilik farkındalığı eğitimi vermemiştir - 2014 denetimine göre küçük bir iyileşme.

However, fewer retailers were able to provide a hearing loop, and the situation for tekerlekli sandalye users was also slightly worse.

High Street bariyerleri

DisabledGo'nun ziyaret ettiği 1.295 moda perakendecisinden:

• 23% tekerlekli sandalye kullanıcıları için erişime sahip değildi
• 96% oturacak ve dinlenecek bir yer sağlayabildi
• Sadece 10%'de işitme cihazı kullanan müşteriler için bir işitme döngüsü mevcuttu
• Sadece 38% personele engellilik farkındalığı eğitimi verdi

İş anlayışı

Çalışma ve Emeklilik Bakanlığı'nın son rakamları, genellikle "mor pound" olarak adlandırılan engelli bireylerin toplu harcama gücünün 249 milyar £'a yükseldiğini göstermektedir.

DisabledGo.com'dan Anna Nelson, "Her perakendecinin makul düzenlemeler yapması için yasal yükümlülüklerle birlikte bunun değişim için bir katalizör olacağını düşünebilirsiniz" diyor.

“To us, providing great hizmet to disabled people should just be about providing great customer service.”

Media caption "Mor pound "un gücü açıklandı

2010 Eşitlik Yasası, engelli bireylerin hayatın her alanında eşit erişime sahip olmalarını sağlamayı amaçlamaktadır. Bu, hizmetlerin sunulma şeklinin değiştirilmesi, ekstra ekipman sağlanması ve/veya fiziksel engellerin kaldırılması anlamına gelebilir.

Ancak söz konusu moda olduğunda, engelli bireylerin karşılaştığı engeller sadece fiziksel erişimle sınırlı kalmıyor. Engelli yardım kuruluşu Scope'a göre, High Street'te engellilerin temsili "tek kelimeyle yetersiz".

Yine de hükümetin artık bu sorunun farkına vardığına dair işaretler var.

Engellilerden Sorumlu Devlet Bakanı Penny Mordaunt BBC'ye yaptığı açıklamada şunları söyledi: "Vitrinlerimiz, dergi sayfalarımız ve podyumlarımız toplumumuzun çeşitliliğini yansıtmalıdır ve işletmelerin herkese açık olmak için gerçek bir çaba sarf ettiğini görmek istiyorum.

"İşte bu nedenle bu hafta, kıyafet satın almaktan yurtdışına seyahat etmeye kadar engelli tüketicilerin karşılaştığı sorunları ele alacak yeni şampiyonları açıkladım. Bu şampiyonlar, engelli tüketicilerin 249 milyar sterlinlik harcama gücünden faydalanırken kapsayıcı olmanın önemini vurgulayacaklar."

Kanal 4 sunucusu ve ürün tasarımcısı Sophie Morgan, bir şeyleri değiştirmeyi misyon edinmiş bir kadın.

2010 yılında oturan bir manken için tekerlekli sandalye olan "mannequal "i tasarladı ve geliştirdi.

Geçmişte modellik yapmış olan Sophie, modanın "her beden için" olması konusunda tutkulu.

2012 yılı civarında mankenini büyük bir High Street mağazasının vitrinine yerleştirmeyi başardı. Ürünü Londra Paralimpik Oyunları sırasında bir kampanyanın parçası olarak kullanıldı.

Ancak Oyunlar sona erer ermez kampanya ve Sophie'nin eşiti de sona erdi.

Sonu gelmeyen engeller karşısında hayal kırıklığına uğrayan Sophie, erkek arkadaşını yatağa attı.

Ama şimdi, tekrar denemek için doğru zaman olduğunu düşünüyor.

Sophie ile üretim hattından yeni çıkan ürününü görmek için Londra'da buluştum. Yaklaşık beş yıldır ilk kez bir mağazanın önünde görüyordu.

"Moda tasarımcıları çeşitliliğin yarattığı yaratıcı fırsatlara açılıyor. Ancak halk ve basın podyumdaki eşitliği tanıyıp kutlarken, bu henüz High Street'e yansımadı.

"Ürünün kendisi sadece küçük bir şey. Perakendecilerin gerçekten de 'evet, tamam, dinleyeceğiz' demesi için çaba göstermeliyiz," diyor Sophie.

"Bu sandalye büyük resimde sadece küçük bir şey, ama bunu yapmamın nedeninin bebek adımları atmak ve ne olacağını görmek olduğunu hissediyorum. İşte bu da o adım."

Son anketin bulgularına yanıt veren İngiliz Perakende Konsorsiyumu, perakendecilerin mağazaların mümkün olduğunca erişilebilir olmasını sağlamak için çok çalıştıklarını söyledi.

"Örneğin, birçoğu geniş koridorlara sahip, merdivenlere alternatif olarak rampalar sunuyor ve gerektiğinde ek yardım sağlamak için hazır personel bulunduruyor.

"Ne yazık ki perakendeciler, bir binanın yaşı veya tasarımı nedeniyle yapılabilecek makul ayarlamalar konusunda kısıtlanabilir, ancak bu hizmete erişime yardımcı olmak için başka politikalar da uygulayacaktır."

'Biz aynıyız'

High Street'ten uzakta, İngiliz tasarım ikilisi Teatum Jones bu yılki Londra Moda Haftası'nda dev bir adım attı.

Doğuştan sol kolunun alt yarısı olmayan Kelly Knox ve ampute Jack Eyers'ın rol alması Londra Moda Haftası için bir ilk.

Ancak bu bir gösteri ya da kampanya değil. Catherine Teatum ve Rob Jones, tasarım yaparken engelli insanları da düşünüyorlar ve bunun devrim niteliğinde bir şey olduğunu düşünmüyorlar.

"Onlar [engelliler] kimsenin faydalanmakla ilgilenmediği bir harcama gücüne sahipler. Bu da başlangıçta dürüst olmak için yeterince büyük bir neden" diyorlar.

"Bu koleksiyon için hiçbir şeyi uyarlamadık, bu koleksiyonun stiline ve oyuncu kadrosuna diğer koleksiyonlara yaklaştığımız gibi yaklaştık. Bizim için ana anahtar mesaj, hepimizin aynı olduğunu hissetmemdir.

"Belki de oturma engeli olan biri... neden lüks modayı daha az arzulasın ki?"